Een vermogen in bananendozen

Vinyl collectie opbergen stond destijds niet op mijn radar toen ik 17 was (2007) en mijn eerste LP kocht. Ik erfde de platenspeler van mijn opa bij zijn verhuizing en nam hem mee naar mijn studentenkamer in Leeuwarden. De wereld van vinyl leek voorbij, maar mijn nieuwsgierigheid won – en zo begon mijn liefde voor platen.

In die tijd lag de wereld van vinyl en LP’s grotendeels achter ons. Niemand in mijn familie had nog interesse in het draaien van platen. Ik ook niet, tenminste, nog niet. Maar mijn nieuwsgierigheid won, en zo belandde de platenspeler op mijn schoot in de auto richting mijn studentenkamer in Leeuwarden.

De eerste draaipogingen

Ik had een paar LP’s van thuis meegenomen om te testen: drie Nederlandstalige platen en een paar klassieke albums. Ik zette de platenspeler aan en… kraak, piep en heel ver op de achtergrond een stukje muziek. Niet bepaald de warme, volle klank waar vinyl zo om bekendstaat.

Wat ik toen nog niet wist, was dat platenspelers behoorlijk gevoelig zijn voor schokken en stoten. Achterin de auto, op weg naar mijn nieuwe kamer, had ik met plezier gekeken hoe de toonarm vrolijk over de draaischijf danste bij elk hobbeltje in de weg. Dat zag er leuk uit maar zonder beschermkapje op de naald of een klem op de arm was dit natuurlijk het einde voor het apparaat.

Op naar de vinylshop

Omdat ik er zelf niet uitkwam, besloot ik hulp te zoeken. In het centrum van Leeuwarden zat een oude, stoffige vinylwinkel. Alleen de geur bij binnenkomst was al een belevenis.

Buiten stonden bananendozen vol LP’s. Je kent ze wel, die mysterieuze bakken waar je uren in kunt graven, niet wetend of je een zeldzaam juweeltje of een hopeloos bekrast exemplaar vindt.

Op mijn allerbest probeerde ik het geluid van mijn platenspeler na te doen. De medewerker keek me aan, stelde wat technische vragen… en ik wist werkelijk niets van toonarmen, naalden of contragewichten. Technisch kon hij me niet verder helpen. Maar hij hielp me wél aan mijn eerste zelfgekozen plaat: American Pie van Don McLean. Rechtstreeks uit de bananendoos.

De magie van de toonarm

Achteraf besef ik dat het juist de kleine details zijn die vinyl zo bijzonder maken. De toonarm, dat elegante armpje dat met precisie over de plaat glijdt, is eigenlijk het hart van de platenspeler. En ook het meest kwetsbare onderdeel. Een verkeerde stoot of verkeerde instelling, en het verschil tussen hemels geluid en krakende ellende is enorm.

Die dag leerde ik één belangrijke les: als je van je platenspeler houdt, behandel hem dan met liefde. En investeer in een goede naald, een stabiele ondergrond en  misschien nog wel het belangrijkst  wat basiskennis over hoe het ding werkt.

Vinyl collectie opbergen: de eerste misstappen (en wat ik leerde)

Mijn eerste LP uit de bananendoos was het begin van een nieuwe hobby.in de jaren daarna heb ik het tijden links laten liggen tot 8 jaar geleden. De interesse in muziek en vinyl wakkerde weer aan door de extreme populariteit die voor vinyl op gang kwam. En daar ging ik in mee. Tot de dag van vandaag ben ik een vervend (amateur) verzamelaar. En met mijn onderneming in het ontwerpen van meubelen en woonaccessoires, was de combinatie dan al snel gemaakt om de banendozen weg te doen en mooie manieren te vinden om de vinyl collectie opbergen zo mooi mogelijk te maken. 

Die bananendozen met LP’s zie ik nu met andere ogen: soms zit er letterlijk een vermogen in, verstopt tussen vergeelde hoezen. En vaak hebben die platen net wat liefde, schoonmaak en een mooie plek nodig om weer tot leven te komen.

Tip: Heb jij ook platen die nog in dozen op zolder liggen? Haal ze naar beneden, geef ze een veilige en mooie plek, en geniet van het draaien. Met onze vinyl accessoires zoals platenstandaards, LP ophanghoekjes en platenbakken, laat je je collectie stralen.

Wil je je vinyl collectie opbergen zónder bananendozen? Bekijk onze
vinyl platen bak,
platenstandaard kruis en
LP ophanghoekjes. Meer advies nodig?
Neem contact met ons op.